ujo ĉefe por citaĵoj el libroj kiujn mi legis
Mi sonĝis. Mi estis staranta sur iu podio, kiu kontraŭas al miloj da homoj, kaj al ili prezentanta iun en esperanto (do verŝajne en iu esperanta universala kongreso aŭ iu esperanta renkontiĝo sufiĉe granda):
“Bonan vesperon (do vespere). Mi prezentas al vi unu el miaj samrondanoj (verdire mi de longe ne ĉeestis en regula kunveno de mia rondo, kaj en la rondo ne estas komencantoj). Li komencis lerni esperanton antaŭ ne longe…”
Mi sonĝis. En la sonĝo mi estis en iu ĉambro, kaj ial en esperanto demandis: “Iuj el vi… Ĉu iuj el vi estas sinjoroj aŭ sinjorinoj Ito?”. Estis stange, ke mi demandis per pluraro “iuj” kvankam en la ĉambro estis nur ĉirkaŭ tridek personoj, kaj ke mi konas neniun kies familia nomo estas Ito.
Mi sonĝis. En la sonĝo mi estis sufiĉe juna virino, kaj en iu restoracio estis sidanta kun mia juna fratino… Ne, en la reala mondo mi estas sufiĉe maljuna viro, nek havas fratinon. Nu, ni – mi kiel juna virino kaj ne ekzistanta mia juna fratino – ne konversaciis. Ni nur sidas tie silente, sed mi estis scianta, ke ni ambaŭ ne scias, kial ni sidas tie, ĉu ni jam mendis ion.
Mi sonĝis. En iu lando, verŝajne en Portugalujo aŭ en Hispanujo mi estis veturanta per aerŝipo. La veturado estis subite ĉesigita pro ia akcidento. Oni diras iu stultulo ĵetis sian ŝuon al la aerŝipo, kaj la ŝuo truis sur la surfacon de la aerŝipo, sed mi ne kredis tion.
Danke al la lerteco de la kapitano la aerŝipo sufiĉe sekure surteriĝis. Elŝipiĝinte, mi demandis iun preterpasanton en la portugala: “Onde eu estou? Onde fica a estação mais próxima? / Kie mi estas? Kie estas la plej proksima stacidomo?”. Bedaŭrinde tiu ne komprenis min pro mia malbona elparolo aŭ eraroj, kaj ion murmurinte forlasis min.
En iu vespero mi vizitis iun vilaĝon kun miaj kolegoj. Nia tasko estis forperei sovaĝajn vampirojn kiuj antaŭ nelonge ekloĝis en la vilaĝo. Ili kaŝas sin en subtegmento aŭ en subteraĵo, kaj nokte atakas vilaĝanojn dormantajn. Ni tuj komencis serĉi ilin, sed dum serĉado mi demandis min kial ni ne vizitis la vilaĝon pli frue kaj kial ni ne komencis la serĉadon sub la sunlumo, kaj kio do estas sovaĝa vampiro. Ni aŭdis la vampirojn mokridaĉantaj nin, sed ne povis trovi ilin.
Jen mia hodiaŭa sonĝo.
Mi sonĝis. En la sonĝo mi ial estis laboranta kun mia amiko kun kiu mi iam estis kunlaboranta sed jam ne kunlaboras. Li demadis min, ĉu mi havas la emblemon de iu entrepreno (En reala mondo ni ambaŭ estas grafikistoj). Mi respondis, ke mi ne havas ĝin. Ni komencis serĉi ĝin en la interreto.
Mi sonĝis. En la sonĝo mi estis serĉanta miajn esperantajn vortarojn kiujn mi ie ekstere senatente lasis. Fine mia amiko kiu estas eksdetektivo trovis ilin. Mi ne havas amikon kies profesio estis/estas detektivo,
Mi sonĝis. En la sonĝo mi konsultis mian japana-esperantan vortaron, kaj eksciis, ke en esperanto oni uzas la vorton polvo por la japanaj vortoj hokori, ĉiri aŭ hummacu.
Mi sonĝis. En la sonĝo mi estis ricevinta karton sur kiu estis majuskle presita en la portugala: PRECISO DE PEIXE (MI BEZONAS FIŜON). Mi tradukis la frazon en esperanton, kaj komencis serĉi fiŝon.
El mia dorsosako iu ino ŝtelis ŝlosilaron. Ekpostkuronte ŝin mi trafis muron starantan tuj apud mia lito. Jes, mi sonĝis.
